Nowości

W centrum uwagi: T-80

W tym artykule przyjrzymy się z T-80 - jednemu z najbardziej rozpoznawalnych czołgów radzieckich, symbolowi ostatniego okresu zimnej wojny i potęgi przemysłowej ZSRR.

Historia

Pod koniec lat 40-tych, silniki turbinowe zyskały popularność w lotnictwie. Tak więc nie było zaskoczeniem gdy postanowiono zainstalować turbinę w pojeździe lądowym. Prace nad czołgiem wyposażonym w turbinę gazową ruszyły w fabryce Kirowa na przełomie 1948/49 roku. Jednak pierwszy pojazd nie spełniał szeregu wymagań wojska (problemem było zwłaszcza zapotrzebowanie na paliwo oraz słaby stosunek mocy do masy), projekt postanowiono zamknąć.

scr2

W latach pięćdziesiątych turbinami gazowymi interesowały się wszystkie mocarstwa ze wschodu i zachodu. W tym okresie powstawało wiele projektów cywilnych które zakładały użycie turbin gazowych: Lokomotywy, ciężarówki a nawet samochody osobowe. Przemysł wojskowy był daleko w tyle za przemysłem cywilnym. W 1955 roku zakłady Kirowa rozpoczęły prace nad dwoma czołgami ciężkimi o wadze 52-55 tony. Pierwszy z nich to Obiekt 277 z silnikiem Diesla, drugi to Obiekt 278 wyposażony w turbinę gazową. Prace jednak zostały wstrzymane w 1960 roku, ponieważ postanowiono skoncentrować się na czołgach podstawowych. Dodatkowym argumentem były dalsze problemy z silnikiem turbinowym, projektanci nie byli w stanie pozbyć się problemów technicznych wliczając w to słabej wydajności oraz problemów z filtrowaniem powietrza. Z tego właśnie powodu masowa produkcja T-64T wyposażonego w turbinę gazową nigdy nie ruszyła, pomimo tego że całość była gotowa.

Rozwój T-80

Pracę na Amerykańsko-Niemieckim czołgiem nowej generacji MBT-70 rozpoczęto w 1965 roku. Pojazd ten miał posiadać większą mobilności, siłę ogania oraz zapewniać większą ochronę załodze. W odpowiedzi ZSRR w roku 1968 roku wystartował projekt który zakładał skonstruowanie ulepszonego T-64 wyposażonego w turbinę gazową.

scr3

Pierwszy prototyp był gotowy w 1969 roku, oznaczono go Obiekt 219sp1, był to standardowy T-64 wyposażony w silnik D-1000T. Testy wykazały jednak że przez zwiększoną wagę ucierpiała mobilność, ponadto zawieszenie wymagało poprawek. W 1971 roku powstał Obiekt 219sp2. Ta wersja otrzymała wzmocnione zawieszenie, drążki skrętne, ulepszone gąsienice oraz koła nośne z podwójną warstwą gumy. Testy trwały pięć lat, w tym czasie wyprodukowano 127 czołgów. Produkcja masowa ruszyła w 1976 roku.

Cechy szczególne oraz dalszy rozwój

T-80 to pierwszy na świecie produkowany masowo czołg podstawowy z napędem turbinowym. Został zaprojektowany tak aby jak najlepiej radzić sobie z obroną nieprzyjaciela na szczególnie trudnych odcinkach, wszystko to dzięki dużej sile ognia oraz doskonałej mobilności. Ponadto pojazd jest dość niski, dzięki temu trudniej go wykryć. Dźwięk turbiny jest słyszalny tylko z tyłu pojazdu, dzięki temu nadaje się stosunkowo dobrze do zwiadu.

scr4

T-80 w podstawowej wersji jest napędzany 1000 konnym silnikiem D-1000T. Jego pancerz jest podobny do T-64A: Spawany pancerz, odlewana wieża. Przednia górna płyta pancerza oraz przód wieży są wykonane z pancerza kompozytowa. Uzbrojenie to armato-wyrzutnia 2A46-1 z automatycznym ładowaniem (konstrukcja automatu również została zapożyczona z T-64, dlatego różni się od tej z T-72 i T-90)

Pierwsza głębsza modernizacja oznaczona T-80B pojawiła się w 1978 roku, na podstawie tej wersji powstało wiele różnych podwersji. Warto wspomnieć o następujących wersjach: T-80BV oraz T-80U (1985), pojazdy te stały się podstawowymi czołgami Sowieckimi schyłku zimnej wojny, a następnie Rosji, T-80UD (1987) produkowany w Charkowie to podstawowy pojazd używany przez armię Ukrainy. Łącznie wyprodukowano ponad dziesięć tysięcy czołgów T-80 które służą w armiach kilku krajów.

Pomimo faktu że T-80 to jeden z najliczniejszych budowanych pojazdów po II wojnie światowej, nie walczył on w zbyt wielu konfliktach. Chrzest bojowy tych pojazdów odbył się podczas pierwszej wojny w Czeczenii, ponoć brał udział również w konflikcie w Jemenie (2015 rok). Jednym z bardziej znanych epizodów z użyciem tych czołgów jest ostrzelanie budynku parlamentu Federacji Rosyjskiej w 1993 roku.

scr6

Silnik turbinowy okazał się znacząco lepszy niż diesel, był bardziej odporny na warunki pogodowe, zalanie silnika nie powodowało wyłączenia. Dodatkowo pojazd mógł się pochwalić dobrymi statystykami jeżeli chodzi o mobilność (70km/h na drodze, 60km/h w terenie. Dane dotyczą T-80U), celność w ruchu również była zadowalająca. Jednak pomimo tego nawet najnowsze turbiny gazowe potrzebują dużo paliwa, dlatego pojazdy z tymi silnikami są zastępowane przez Diesle.

Armia Rosyjska obecnie pozbywa się tych czołgów. Pewna ilość która musi zostać w służbie jest stopniowo modernizowana oraz serwisowana. Jednak pojazdy te niebawem zostaną najprawdopodobniej zastąpione przez nowocześniejsze konstrukcje.

W Armored Warfare

W Armored Warfare T-80 znajduje się na 7 poziomie gałązki czołgów podstawowych. Wersja która obecnie znajduje się w grze to podstawowy T-80 (bez oznaczeń mówiacych o konkretnej nowszej wersji). Pojazd nie posiada pancerza reaktywnego, jest również gorzej opancerzonych niż jego odpowiednicy z poziomu. Jednak górna płyta kadłuba zapewnia odpowiednią ochronę przeciwko pociskom kumulacyjnym. Pancerz wieży również jest dość wytrzymały, dzięki temu doświadczony gracz jest w stanie pokonać każdego wroga.

Armata 2A46 ma stosunkowo niską szybkostrzelność, ale obrażenia na strzał są dość wysokie. W przyszłości gracze będą mogli odblokować lepsze pociski (w tym PPK) oraz armatę 2A46-2 i 2A46-M1

scr5

Wreszcie, dzięki znakomitemu silnikowi turbinowemu pojazd jest bardzo mobilny. Jego prędkość może odbiegać od rywali, jednak przyspieszenie oraz zwinność są daleko poza zasięgiem jego wrogów. Biorąc pod uwagę wszystkie minusy i plusy, pojazd ten nadaje się idealnie dla graczy którzy lubią atakować w pierwszej linii, bądź wykorzystywać taktykę "hit and run" w której mobilność i zwinność gra kluczową rolę.

Wyżej

Dołącz do akcji